Op woensdag 6 juni a.s. wil de PvdA afdeling Halderberge u graag uitnodigen voor een thema-avond over microfinanciering. Aanvang 20.00 uur, zaal open 19.30 uur.
De thema-avond vindt onder leiding van oud-Statenlid Arthur van Iersel plaats in cultureel centrum Fidei et Arti in Oudenbosch. Een routebeschrijving vindt u op www.fideietarti.nl.
Aan deze bijeenkomst werken mee: Joyce Sylvester, PvdA senator, ondernemer en commissaris, Peter Aben van stadsdeel Amsterdam Zuidoost, Vincent van Baaren van de Rabobank
1. De inspirator
Het leven is één groot feest voor dit type leider, niets is onmogelijk, en de inspirator rijgt schijnbaar moeiteloos het ene succesvolle bedrijf aan het andere. Het leven in de schaduw van de inspirator kan vermoeiend en ondankbaar zijn. In al zijn enthousiasme wil hij namelijk nog wel eens over de gevoelens van anderen heen stappen.
Dit type leider is de laatste jaren niet erg populair en dat is volgens de dictator te zien aan de staat van dit land. Zachte heelmeesters maken stinkende wonden. Vooral in tijden van crisis heeft de sterke man zijn nut bewezen. Het gevaar van de sterke man is dat hij alleen maar jaknikkers om zich heen verzamelt. Als niemand de baas meer durft tegen te spreken, gaat het vroeg of laat fout.
De polderleider hoeft niet zo nodig op de voorgrond te treden, hij is makkelijk in de omgang, spreekt zijn talen, heeft oog voor de verschillende belangen en praat tot hij een ons weegt. De polderleider heeft nogal wat nadelen. Dat oeverloze gepraat is soms nodig, vooral in situaties waarin tegenstellingen moeten worden overbrugd. Maar soms moet er ook gewoon worden gewerkt en knopen worden doorgehakt. En daar is onze polderleider nu eenmaal niet zo goed in.
Niet het soort leiderschap dat u zou willen nastreven. Maar toch heeft de laisser faire -leider zo zijn voordelen. Door zijn gemoedelijke manier van leidinggeven geeft hij anderen ruimte om te excelleren. Het enige wat hij hoeft te doen, is zijn medewerkers vertrouwen te geven – en ze gaan voor hem door het vuur.
De ethisch leider heeft een hoger doel. Hij wil de wereld verbeteren of stelt zich in dienst van een door God gegeven opdracht. De valkuil van dit type leiderschap laat zich raden: hij is zo bezield door het hogere doel, dat hij de aardse realiteit uit het oog dreigt te verliezen. In die aardse realiteit lopen accountants en financiële waakhonden rond, en concurrenten die de ethisch leider maar al te graag onderuit willen halen. Een rechterhand die zijn blik niet naar boven heeft gericht, is geen overbodige luxe.
Een goede leider weet waar hij het over heeft. Hij heeft het namelijk allemaal zelf al eens gedaan. Hij is een vakman die toevallig succesvol is en nu een groot bedrijf leidt. Dit type leider heeft een broertje dood aan al die gestudeerde jongens en meisjes die van de bestuurskundeopleiding komen. Besturen leer je niet op school, maar in de keiharde praktijk. Het liefst leidt deze leider, die in de eerste plaats ondernemer is, daarom zijn eigen personeel op. Dan weet hij tenminste zeker dat het goed gebeurt.
De coach wil het beste uit zijn mensen halen, hij delegeert, moedigt aan, is een meester voor zijn leerlingen. Bij hem kun je altijd aankloppen, ook met je persoonlijke problemen. Nadeel: de coach vindt het moeilijk om te snijden en om mensen eruit te gooien. Maar zolang de economie groeit, is daar ook geen enkele aanleiding toe.
Gelezen in de volkskrant:
"Alleen Argentijnen zijn volop in de aanbieding, omdat dit Zuid-Amerikaanse land heeft besloten zich in Europa voor te bereiden op de Spelen. Vier Argentijnen zijn vastgelegd door Tilburg, van wie er twee al drie jaar in Nederland spelen en daardoor buiten het herenakkoord vallen.
Koopbeluste clubs zijn daarom aangewezen op buitenlandse subtoppers en vooral Nederlandse hockeyers. Zeker die laatste categorie zal eisen stellen en met de Amsterdamse bedragen in het achterhoofd aan de onderhandelingstafel plaatsnemen".
