Waarom ik hockey nog steeds leuk vind? Neem nou afgelopen zaterdag; redelijk weer en een heleboel F'jes die voor het eerst een wedstrijd mochten spelen. Paul en ik wilden wel fluiten en gewapend met groene, gele en rode kaarten werden de kinderen om de haverklap het veld uitgestuurd voor minimaal 10 minuten. Nadat alle agressie uit mijn lijf was verdwenen werden er fors wat rode kaarten uitgedeeld aan ouders die zo maar een foto van de wedstrijd stonden te nemen. Alsof ze niet weten dat scouten naar talenten bij kinderen van deze leeftijd ten strengste verboden is. Ik genoot met volle teugen van mijn machtspositie en toen ik na de wedstrijd werd aangesproken op mijn gedrag was ik weer helemaal gelukkig. Ik heb mijn gram weer gehaald.Flauwekul natuurlijk. Niets is leuker om de Miniempjes uit te leggen dat als de gele kanarie met z'n armen wijd staat hij niet probeert te vliegen maar dat de bal op de 5 meter-lijn moet worden uitgenomen. Na extra limonade en een droplolly van Willeke ging iedereen weer naar huis of, als er nog meer kinderen moesten spelen naar het volgende veld of club.
De wedstrijd van MD1 tegen Zwart Wit floot ik weer samen met Paul en ook op dat niveau moesten we af en toe fors ingrijpen. Zevenbergen is vele maten te groot voor de meisjes van Zwart Wit en dan moet je af en toe wat onpartijdigheid laten varen.
Enfin. Zondag bleven de recreanten in bed vanwege het slechte weer en stond de Kale Kraai alleen met een nieuwbakken barhoofd in het clubhuis.
Jammer dat de dames het tegen Zundert lieten afweten. Met 1-0 voor en dan met 1-2 verliezen moet verboden worden. Hetty zal echter wel blij zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten