Het is misschien niet te geloven, maar na tien dagen Olympische Spelen moet ik constateren dat het niet alleen voor de sporters zware spelen zijn.Ook voor de bezoekers is het zwaar. De Nederlanders presteren over het algemeen toch wat minder dan verwacht en dat merk je aan de sfeer. Zeker in het Holland Heineken Huis (HHH) waar de stemming af en toe een beetje bedrukt is. De medailles voor de roeisters, zeilsters en natuurlijk de gouden plak voor Marianne Vos komen dan ook op het juiste moment. Want er wordt te weinig gehuldigd in het HHH.
Eigenlijk ben ik daar niet zo rouwig om, want de Spelen hakken er behoorlijk in. Het bezoeken van de wedstrijden lijkt wel topsport. Ga maar na: als we een hockeywedstrijd willen bezoeken, rinkelt de wekker al om 06:30 uur. Buiten is het dan al 24 graden. De eerste wedstrijden beginnen om 08:30 uur. Binnen een half uur na het opstaan moet je in een taxi zitten. Gemiddeld heb je een uur tot anderhalf uur nodig om de accommodaties te bereiken. De te overbruggen afstanden in deze stad zijn gigantisch. Het verkeer staat regelmatig muurvast. Eenmaal in de buurt van de accommodatie moet je door verschillende veiligheidscordons. Dan wijst een van de 400.000 vrijwilligers je de weg naar de ingang van de accommodatie. Meestal moet je dan nog anderhalve kilometer lopen. Achteraan sluiten bij de lange rij, weer door veiligheidspoortjes en als je geluk hebt zit je net op tijd op de tribune om het Wilhelmus te horen en je Chinese buurman of -vrouw Golland Golland te leren.
Met een ticket ben je verzekerd van twee wedstrijden. Rond het middaguur is er een korte pauze om wat te eten. Een half uur later racen we naar een andere wedstrijd. Het is inmiddels 34 graden warm en de luchtvochtigheid is meer dan negentig procent. Drijfnat arriveren we bij de volleybalwedstrijden en proberen overeind te blijven door liters water naar binnen te gooien. Omdat we geen kaarten hebben voor een avondwedstrijd, vertrekken we naar het HHH waar we op een groot scherm de verrichtingen van de Nederlanders volgen. Na het drinken van een paar Chinese biertjes (Tsjing Tao) even terug naar ons onderkomen. Douchen, snel wat eten bij uiteraard de Chinees en weer naar het HHH voor een huldiging. Daar moet je gewoon bij zijn.
We hebben onze Olympic Starpakken aangedaan, maar het is loeiwarm en alleen met het drinken van veel water blijven we op de been. Twintig minuten voor sluitingstijd trekken we de pakken uit en stappen in een taxi. Het is nog altijd 28 graden. We liggen om 02:30 uur in bed. Over vier uur moeten we weer op want om 08:30 uur wacht de volgende wedstrijd. Zwaar die Spelen. Voor de volgende keer moeten we toch maar eerst een trainingskamp beleggen.
BNdeStem
Geen opmerkingen:
Een reactie posten