De afgelopen weken is er weer veel gebeurd. In deze vorm zal Microkredietloket (waarschijnlijk) niet terug komen, maar een nieuwe opzet gloort aan de horizon.Daar zit nu altijd mijn makke. Ik was al nooit een geduldig baasje, maar zaken die aan horizons gloren lijken mij wat ver weg. Wie zei ook weer "geduld is zulk een schone zaak"? Zeker een pensionado. Maar goed, ook ik moet leren mijn plas op te houden (verkeerde uitdrukking voor een bijna 65 jarige) en geduldig op mijn beurt wachten. In de tussentijd ben ik wel al bezig met de contouren van een ondernemershuis in mijn eigen dorp (en zo). Dat zijn zaken die je er best tussendoor kan doen. Om het werken niet helemaal af te leren ligt er ook nog een mega klus om het jeugdhockey in Zuid Nederland te reorganiseren. Gokje? Ben ik zeker nog een jaar mee bezig. In de tussentijd help ik Crisis-wijzer uit de brand door ondernemers te vertellen welke mogelijkheden er zijn om financiering in deze barre tijden te verkrijgen. Als ik vrij ben geef ik training en fluit af en toe een wedstrijd. Tenslotte, een dag heeft 24 uur en dan kan je de hele nacht nog slapen. Waarvan akte. Vervelen? Hoezo?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten