Tien taboes op de werkvloer (nu we toch bezig zijn)

Stelen

Een balpen of een blocnote per ongeluk in je tas gestopt? Kan gebeuren, zullen je collega's oordelen. Maar geld, een laptop, relatiegeschenken of iets anders waardevols van de baas stelen, dat kan echt niet. Driekwart van de Nederlanders zou zich doodschamen. Opvallend is wel dat we stelen van de baas veel erger vinden dan stelen van de maatschappij. Zwart geld bezitten staat in de Taboe Top 100 op nummer 71, stelen van de baas op nummer drie.

Ongewenste intimiteiten

Flirten op de werkvloer is de nieuwe manier om carrière te maken, menen flirtcoaches. Maar bewaak je grenzen en blijf verre van een van de grootste taboes op de werkvloer: het ongewenst intiem benaderen van je collega's. Zelfs een hand op de schouder vindt 26 procent van de vrouwen al ongewenst.

Alcohol

Borrel hier, zakendiner daar: sociaal drinken is bijna een integraal onderdeel van het werk geworden. Maar even lekker indrinken om te vlammen tijdens een belangrijke vergadering: je collega's zouden zich rot schamen. Eén op de vijf werknemers drinkt overmatig twintig glazen of meer per week (Instituut voor Onderzoek naar Leefwijzen en Verslaving) en twintig procent van de managers heeft een alcoholverslaving (Bureau Solution Addiction Treatment Consultants).

Rattengedrag

Roddelen, liegen en manipuleren. In driekwart van de bedrijven is het schering en inslag (bron: Erasmus Universiteit 2004). De helft van de ondervraagden van hetzelfde onderzoek kan dit gedrag goed billijken, zolang het maar stiekem gebeurt. Een collega openlijk treiteren, kwetsen of verlinken is uit den boze. Stiekem of niet, vooral voor vrouwen is dit gedrag ondenkbaar, blijkt uit het onderzoek van TNS Nipo. Mannen hebben minder strenge opvattingen over fatsoenlijk gedrag op de werkvloer. En vergeet niet: hoe hoger de positie van vrouwen, hoe meer ze zich als mannen gaan gedragen.

Corruptie

De hbo-fraude, de bouwfraude, het boekhoudschandaal bij Ahold en de goede doelen waar te veel aan de strijkstok van de directeuren bleef hangen, hebben er ongetwijfeld voor gezorgd dat corruptie wordt gezien als één van de tien meest verwerpelijke handelingen op de werkvloer.

Falen

Vlak voor een belangrijke presentatie, sollicitatie of functioneringsgesprek slaat het toe: rode vlekken in je nek, stotteren en knikkende knieën. Iedereen heeft in meer of mindere mate last van faalangst. Het overkomt de besten, maar erover praten is taboe. En als het onvermijdelijke dan toch toeslaat? Deel je mislukkingen met niemand. Faal in stilte, grote kans dat het onbesproken blijft.

Discriminatie

Sollicitanten beoordelen op hun afkomst, dat doe je niet, vindt veertig procent van de Nederlanders. Mooi gezegd, maar handelen we er ook naar? Daar lijkt het niet op, want deze politieke correctheid is niet terug te vinden in cijfers: volgens het Sociaal en Cultureel Planbureau verdubbelde de werkloosheid onder allochtonen dit jaar vergeleken met vijf jaar geleden. Ook als rekening wordt gehouden met verschillen in leeftijd, opleiding en taal hebben alloch-tonen nog steeds minder kans op een baan.

Loopbaan boven kinderen

Vooral vrouwen vinden het verwerpelijk om het werk boven het kindje te plaatsen. Mannen zitten er minder mee: negentig procent van de werkende mannen heeft een voltijdbaan en zodra er kinderen komen, gaan ze alleen maar meer werken (bron: het CBS-rapport Overwerken in Nederland).

Toegeven dat je wordt gepest

Eén op de zestien werknemers wordt gepest (bron: ministerie van Sociale Zaken): bij binnenkomst valt het gesprek stil, belangrijke documenten verdwijnen spoorloos en ze krijgen alleen de rotklussen. Toch zal het slachtoffer zelden aan de bel trekken of er zelfs maar over praten. Intussen worden werkgevers zich langzaam bewust van de hoge kosten: pesten kost het bedrijfsleven jaarlijks miljoenen euro's aan ziekteverzuim, verminderde productiviteit en juridische kosten.

Huilen

Een nare privésituatie, een tegenvallend functioneringsgesprek of stress op het werk: je voelt de tranen prikken. Wegslikken die emoties, zegt ruim een kwart van de Nederlanders. Want huilen in het bijzijn van collega's, dat doe je niet. Vrouwen hebben daar veel meer moeite mee. Tot hun twaalfde huilen jongens ongeveer evenveel als meisjes, daarna scheiden de wegen. Meisjes blijven huilen en jongens ontdekken dat schelden, vloeken en slaan net zo effectief kan zijn. Volwassen vrouwen huilen vijfentwintig tot vijftig keer per jaar, mannen vijf à twintig keer.